اگر از جاذبههای نوادا بپرسید قطعا از لاسوگاس میشوید. لاس وگاس شهری است که نوادا به آن شناخته میشود و از این رو مقصدی جذاب برای توریستها و گردشگران است اما خب این ایالت جدا از زرق و برق کازینوهای لاس وگاس و زندگی شبانه در آن، برای عاشقان طبیعیت هم میتواند جذاب باشد به خصوص آن دسته که به صخرهنوردی و کوهنوردی علاقه دارند. در اینجا 10 مورد از باورنکردنیترین جاذبههای طبیعی نوادا را معرفی میکنیم اگر ساکن نوادا هستید دیدن این مکانهای دیدنی را از دست ندهید.
دره سنگهای قرمز (Red Rock Canyon)
فاصله از لاسوگاس: 16mi /سی دقیقه رانندگی
اگر به زمینشناسی و دیدن سنگها و صخرههای خاص، علاقه دارید، دیدن درهی سنگهای قرمز یا Red Rock Canyon در نوادا را از دست ندهید. دره رد راک جاذبههای زمینشناسی بسیاری را در دل خود دارد. زمینشناسان آماتور و حرفه ای که از اینجا بازدید میکنند، از شکل سنگها، زیبایی طبیعی آنها و رنگهای زنده و شاد سنگها، شگفتزده میشوند.
این دره، فقط سی دقیقه با لاس وگاس فاصله دارد. رد راک، یک منطقه حفاظت شده پر از قله ها و دیوارهای ماسه سنگ قرمز خیره کننده به نام Keystone Thrust است. ارتفاع این این دیوارهای سنگی باشکوه به 3000 فوت میرسد. این دیوارهای سنگی مقصدی جذاب برای طبیعت دوستان و به خصوص صخرهنوردان هستند.
دریاچه مید (lake Mead)
فاصله از لاسوگاس:32mi / حدود چهل دقیقه رانندگی
دریاچه مید مخزنی است که توسط سد هوور بر روی رودخانه کلرادو در جنوب غربی ایالات متحده تشکیل شده است. این دریاچه در ایالت های نوادا و آریزونا در 24 مایلی (39 کیلومتری) شرق لاس وگاس واقع شده است. دریاچه مید، از نظر ظرفیت آب، بزرگترین مخزن در ایالات متحده است و به ایالتهای آریزونا، کالیفرنیا و نوادا و همچنین برخی از مناطق مکزیک آب میرساند. این دریاچه به طور تقریبی آب 20 میلیون نفر و مناطق وسیعی از زمینهای کشاورزی را تأمین میکند.
دریاچه مید در بیشترین ظرفیت خود، 112 مایل (180 کیلومتر) طول دارد و عمق آن در عمیق ترین نقاط به 532 فوت میرسد. خود دریاچه هم 1229 فوت (375 متر) از سطح دریا ارتفاع دارد. مساحت سطح آن 247 مایل مربع (640 کیلومتر مربع) است و دارای 28.23 میلیون جریب فوت (34،820،000 مگالیتر) آب است.
بهتر است این نکته را یادآور شویم که گرمایش زمین و خشکسالی، روی دریاچه ی مید هم اثر گذاشته به طوری که از 3 دهه پیش، دریاچه هیچوقت به طور کامل پر نشده است. تمیز نبودن آب دریاچه نیز یک معضل همیشگی در این ناحیه بوده است. با کاهش سطح آب دریاچههای مید و موهاو، جمعیت جلبکها به دلیل آب گرمتر و غلظتهای بالاتر مواد موجود در سطح آب افزایش مییابد و ظاهر آن را کثیف جلوه میدهد. علاوه بر این، سطح آلاینده ها هم در این دریاچه بالاست و نمیتوان به آن بی توجه بود.
هرچند شنا در این دریاچه آزاد است اما باید بدانید هیچ نجات غریق مشخصی در محوطه وجود ندارد که بخواهد به داد شما برسد پس اگر شنا بلد نیستد، شنا نکردن بهترین راه است. این منطقه تفریحی چندین تفریحگاه ساحلی دارد که میتوانید در آنجا قایق کرایه کنید و حسابی از قایق سواری در دریاچه لذت ببرید.
سد هوور (Hoover Dam)
فاصله از لاسوگاس:37mi / حدود چهل دقیقه رانندگی
سد هوور یکی از بزرگترین دستاوردهای مهندسی آمریکاست. اگر در لاس وگاس هستید، رفتن به سد هوور خیلی سادهتر از چیزی است که فکرش را بکنید. شاید با خود فکر کنید که این سد فقط برای علاقمندان به عمران و مهندسی جذاب است، ولی اشتباه نکنید، مناظر طبیعی و معماری آن هر کسی را مبهوت میکند. کافیست یک بار با یکی از تورهای هوور به آنجا بروید، تا جلوهی زیبایی از تعامل بشر با طبیعت را ببینید.
این سد یکی از بزرگترین سدهای آمریکا است که بر روی دریاچه کلرادو واقع شده، سد هوور به احترام رییس جمهور، هربرت هوور (Herbert Clark Hoover) به این اسم نامگذاری شده و از جنوب کالیفرنیا و آریزونا در برابر سیلهای فاجعهباری که کلرادو به آن شهرت داشت، محافظت میکند. علاوه بر این، آب آبیاری مزارع کشاورزی، آب و برق لس آنجلس و سایر شهرهای بزرگ جنوب غربی را تامین میکند.
البته باید اعتراف کنیم که ساخت این شاهکار مهندسی همراه با فجایع انسانی و البته طبیعی هم بود. بیش از 100 کارگر ساختمانی در جریان ساخت آن کشته شدند. همچنین سد تأثیر زیادی بر رودخانه کلرادو گذاشت، زیستگاههای حیات وحش را زیر آب فرو برد و جریان طبیعی حیات وحش و محیط زیست کلرادو را تغییر داد.
کوه چارلستون (Mount Charleston)
فاصله از لاسوگاس:39mi / حدود چهل و پنج دقیقه رانندگی
کوه چارلستون با صخرهها و درههای بینظیرش، میتواند یک مقصد عالی برای سفرهای یک روزهی شما باشد. این کوه به دلیل ارتفاع زیاد و فاصلهاش از دشتهای بیابانی خارقالعادهاس به عنوان یک جزیرهی آسمانی هم شناخته می شود. شاید دانستن پیشینه کوه چارلستون برایتان جالب باشد. سنگ آهکهای غنی از فسیل که در بستر کم عمق دریا رسوب کرده بودند روی هم جمع شدند و چارلستون را تشکیل دادند. به عنوان مثال، قله چارلستون از سنگ آهک های دریایی فسیلی تشکیل شده است که نزدیک به 12000 فوت به بالاتر از سطح دریا رانده شدهاند.
کمپ کردن و یا پیک نیک در اطراف این منطقه رایگان نیست اما تمام کسانی که دارای گذرنامه زمین های عمومی فدرال هستند (Access Pass, Military Pass, Senior Pass, Annual Parks Pass, and Every Kid in a Park Pas ) میتوانند به رایگان از سایتهای پیک نیک به جز در مناطق SMVG, Foxtail, Cathedral Group Picnic Areas استفاده کنند.
برای خیلیها سوال است که این جزیرهی آسمانی، بخاطر پوشش گیاهیای که دارد، آیا خرس هم دارد؟ نترسید!!جواب منفی است.اگرچه صخره های بزرگ چارلستون، درختان سر به فلک کشیده و بوتههای پر از توت آن ممکن است برای خرسها زیستگاهی عالی به نظر برسند، ولی این موجودات دوست داشتنی و ترسناک هرگز در اینجا زندگی نکردهاند!
دره ی آتش (Valley of Fire)
فاصله از لاسوگاس: 46mi / پنجاه دقیقه رانندگی
پارک ایالتی Valley of Fire که به دلیل 40000 هکتار ماسه سنگ قرمز روشن آزتک که در سنگ آهک خاکستری و خرمایی قرار گرفته است، شهرت جهانی دارد. این پارک، شامل درختهای باستانی و سنگنگاری شده با قدمت بیش از 2000 سال است. در مرکز بازدیدکنندگان پارک معمولا نمایشگاههایی در مورد زمین شناسی، محیط زیست، دوران ماقبل تاریخ و تاریخ پارک و منطقه مجاور آن ارائه میشود.
علاوه بر اینها، پارک پارک Valley of Fire میزبان مسابقه سالانه Atlatl است که در آن شرکت کنندگان مهارت های دو و میدانی خود را با نمونههایی از نیزههای باستانی آزمایش میکنند. این پارک در تمام طول سال باز است و کمپینگهای متعدد مجهز به میزهای سایهدار، کبابپز و آب، و همچنین مسیرهای جذاب بسیاری برای وسوسه کردن کوهنوردان دارد. خلاصه اگر به کوه نوردی علاقه دارید، این پارک و زیباییهایش را از دست ندهید.
دره ی آتش، حدودا 50 مایل از لاس وگاس فاصله دارد که اگر بخواهید با ماشین شخصی به آنجا بروید، حدودا یک ساعت باید رانندگی کنید. وقتی میخواهید مسیرتان به دره آتش را شروع کنید، برای رسیدن به صخرهها احساس میکنید راهتان طولانی است، اما قطعا ارزشش را دارد. اگر میخواهید فکرتان را از شلوغیهای روزمره آزاد کنید و به آن استراحت بدهید، درهی آتش مکان مناسبی است. برای فکر نکردن، لذت بردن از زیبایی های بادگیر و پیاده روی در جایی که بومیان آمریکا در آن زندگی می کردند و سنگ نگاره هایی از خود به جای گذاشتند، میتوانید دره ی آتش را انتخاب کنید.
هزینه ی ورودی به دره آتش برای هر ماشین، 5 دلار است. اگر هم بخواهید یک روز کامل را در آنجا بگذرانید، برای ماشینتان 10 دلار باید پرداخت کنید. درهی آتش، از طلوع آفتاب، تا غروب، باز است. اگر هم بخواهید در آنجا کمپ کنید، 20 دلار باید پرداخت کنید. حتی اگر ماموری برای دریافت این مبلغ نباشد، خودتان باید هزینه را در یک پاکت، تحویل دهید.
اگر حیوان خانگی هم دارید، نگران نباشید، کافیست آن را با یک طناب با طول حداکثر 6 فوت ببندید و با خودتان بیاورید.
برخی از قوانین بازدید از دره آتش
- روشن کردن آتش فقط در مکانهای مشخص شده مجاز است.
- کمپ فقط در مکان های کمپ تعیین شده.
- فقط در مسیرهای مشخص شده رانندگی و پارک کنید.
- این پارک از طلوع آفتاب تا غروب آفتاب باز است مگر اینکه در کمپ یا یک منطقه کمپینگ گروهی اتراق کنید که پس از غروب آفتاب، فعالیت به آن مناطق محدود می شود.
- صخره نوردی به مناطق خاصی در پارک محدود می شود که برای اطلاع از این مناطق، باید از مرکز بازدیدکنندگان سوال کنید.
- عزیزانی که دچار محدودیت های جسمی و حرکتی هستند هم میتوانند از پارک لذت ببرند. کافیست با دفتر بخش پارک های ایالتی نوادا تماس بگیرید. متصدیان پارک اعلام کردهاند: ما به طور مداوم به دنبال راههایی برای ارائه فرصتهای تفریحی برای افراد با هر میزان توانایی هستیم و از هر پیشنهادی که ممکن است داشته باشید استقبال می کنیم.
پارک ایالتی Cathedral Gorge
فاصله از لاسوگاس: 165mi /دو ساعت و سی دقیقه رانندگی
پارک ایالتی Cathedral Gorge در درهای طولانی و باریک در جنوب شرقی نوادا واقع شده است. جایی که در طول سالها، فرسایش خاک، الگوهای چشمگیر و منحصر به فردی را در خاک رس بنتونیتی نرم آن، حک کرده است. فعالیتهای آتشفشانی انفجاری در این منطقه موجب رسوب لایههایی از خاکستر به ضخامت صدها فوت سبب شکلگیری این منطقه شده است. منبع این خاکستر، مجموعه Calente Caldera، در جنوب دره Cathedral Gorge است.
پارک Cathedral Gorge مسیرهای پیادهروی عالی برای کاوش در سازههای غار مانند دارد. این مسیرهای پیاده روی، نتیجه فرآیندهای زمینشناسی دهها میلیون سال پیش هستند. اگر به عکاسی علاقه دارید، خوشحال باشید. این پارک مناظر خیره کننده ای از یک دره زیبا را ارائه میدهد که میتواند رویای یک عکاس باشد. وقتی به اینجا میآیید میتوانید از پیادهروی، پیک نیک، کمپینگ و مطالعه طبیعت لذت ببرید.
تاریخچه پارک دولتی Cathedral Gorge
نزدیک به 2000 هکتار زمین که زمانی خانههای Fremont، Anasazi و Southern Paiutes بود، حالا به پارکی ایالتی تبدیل شده است که بازدیدکنندگان از آن لذت میبرند. در سال 1924، فرماندار جیمز اسکراگام، تصمیم گرفت، این منطقه را حفظ و نگهداری کند. دره Cathedral Gorge در سال 1935 به یکی از چهار پارک ایالتی اول نوادا تبدیل شد.
برخی از قوانین بازدید از پارک دولتی کلیسای جامع جرج
- فقط در جاده های تعیین شده رانندگی کنید. خودروها باید دارای مجوز باشند.
- حیوانات خانگی پذیرفته میشوند، اما باید آنها را با یک بند یا قلاده به طول حداکثر 6 فوت، بگیرید.
- روشن کردن آتش فقط در مکانهای مشخص شده امکان پذیر است.
- در صورتی که خودتان یا همراهانتان، دچار محدودیتهای جسمی و حرکتی هستید، میتوانید از مسئولان پارک کمک بگیرید تا شرایط را برای شما ساده تر کنند.
- ساعتهای خلوت پارک، از 10 شب تا 7 صبح است.
غارهای لمان (Lehman Caves)
فاصله از لاسوگاس: 297mi / چهارساعت و سی دقیقه رانندگی
غارهای لمان یا Lehman یکی از بزرگترین و خیرهکنندهترین غارهای ایالت نقره ای است. این غارها از دهه 1800 توجه بازدیدکنندگان را به خود جلب کرده است.
این شبکهی بی عیب و نقص از غارها، توسط شخصی به همین نام یعنی Absalom Lehman کشف شد. لمان در اواخر دهه 1880 یک نسیم خنک غیرمعمول که از زمین خارج میشد، را حس کرد و دنبالهی آن را گرفت و در نهایت به این شبکه ی جذاب و بزرگ رسید. لمان پس از بالا رفتن از یک ورودی طبیعی معمولی، مسحور مجموعه ای از استالاکتیت ها و استالاگمیت های ماورایی شد که صدها سال قدمت داشتند. بعد از آن، لمان شروع به برگزاری تورهای خصوصی غار برای صدها بازدیدکننده کرد.
تا سال 1922، سیستم پیچیده این غار طرفداران و شهرت زیادی پیدا کرده بود. این بنا به عنوان یادبود ملی غارهای لمان نامگذاری شد و سپس در سال 1986 به لیست جاذبه های زیبای پارک ملی گریت بیسین (Great Basin National Park) اضافه شد. پارک گریت بیسین، جاذبه های فوق العاده ای دارد از جمله، حوضه بزرگ با مسیرهای دریاچه آلپی شلوغ، برخی از بلندترین قلههای ایالت، قدیمیترین درختان زنده جهان و درخشانترین ستارههای زیر دریاچه شگفتانگیز است.
غارهای لمان هم مثل بقیه ی جاذبه های طبیعی و باور نکردنی پارک،، مطمئناً برایتان شگفت انگیز خواهند بود. در حالی که اکثر غارها، دارای دو ساختار سپر هستند، غارهای لمان با بیش از 300 سپر هر بینندهای را شگفتزده میکند. علاوه بر این، اکوسیستم پیچیده غار، خانه تعداد انگشت شماری از حیوانات و حشرات است مانند شبه عقرب و بسیاری دیگر از حشرات از جمله گونههای از خفاشها و عنکبوت ها.
این غارها با دو مایل طول دارند طولانیترین غارهای ایالت نوادا به شمار میروند.
وقتی به غارهای Lehman در داخل پارک ملی Great Basin میروید، مثل این است که به دنیای دیگری وارد شده اید. این غار مرمری خیره کننده مملو از استالاکتیت، استالاگمیت، هلیکتیت و بیش از 300 سپر نادر است.
شواهد، نشان میدهند که زمانی که اسید سولفوریک، مرمر را در سنگ آهک های دره ی پل (pole canyon) در امتداد شکستگی های طبیعی حل کرد، این غارها و گذرگاهها تشکیل شدند.
اگر میخواهید به غارهای لمان بروید، باید با تور و راهنما بروید، تورهای لمان، معمولا در تمام روزهای سال البته به جز، روز کریسمس، روز شکرگذاری و روز اول سال جدید برگزار میشوند.
منطقه وحشی جاربیج (Jarbidge Wilderness)
فاصله از لاسوگاس: 596mi / چهارساعت و سی دقیقه رانندگی
میخواهید عظمت و رازآلودگی را به چشم ببینید، به منطقه وجشی جاربیج Jarbidge در شمال شرقی نوادا بروید. وقتی به 113000 هکتار منظره ی زیبا و ناهمواری که در این منظقه هستند، نگاه میکنید، باورتان نمیشود اینجا همان نوادایی است که بیش از 100 مایل مسیر پیاده روی دارد.
منطقه وحشی جاربیج با زیباییهای طبیعی بکرش که تا جایی که چشم کار میکند ادامه دارد، در سال 1964 به عنوان اولین منطقه وحشی نوادا نامگذاری شد و در طول سالها به آرامی گسترش پیدا کرد. امروزه، این منطقه شهرک تاریخی جاربیج و دریاچههای زمرد، و همچنین سرچشمههای رودخانههای مری (Mary) و جاربیج و سالمون فالز کریک (Salmon Falls Creek) را در خود جای داده است.
جاربیج چه جاذبه هایی دارد؟
1-کوهنوردی
2-ماهیگیری و شکار
3-آربورگلیف ها و گل های وحشی
دریاچه تاهو (Lake Tahoe)
فاصله از لاس وگاس: 452mi / حدود 7 ساعت رانندگی
دریاچه تاهو دریاچهای بسیار زیبا است که در سیرانوادا قرار گرفته است. درجه خلوص آب در این دریاچه بالای نود و پنج درصد است و از این رو آن را میتوان در ردیف زلالترین دریاچههای جهان به شمار آورد.
جدا از زلالی و زیبایی آب دریاچه تاهو، دهها کیلومتر مسیر پیادهروی در این منطقه با چشماندازهای فوقالعاده و همچنین وجود پیستهای اسکی این ناحیه را تبدیل به یک مقصد جذاب برای توریستها کرده است.
شاید هزینهی سفر به دریاچه تاهو، برایتان مهم باشد. میانگین قیمت یک سفر 7 روزه به دریاچه تاهو در سال 2022 برای یک مسافر انفرادی 2099 دلار، برای یک زوج 3770 دلار و برای یک خانواده 4 نفره 7067 دلار است.
بهترین زمان برای بازدید از دریاچه تاهو، از مارس تا می و از سپتامبر تا نوامبر است، البته این منطقه به دلیل تنوع گسترده جاذبه ها و فعالیتها، در کل طول سال پذیرای بازدیدکنندگان است.
برای مسافران ماجراجو و کسانی که نمی توانند در تعطیلاتشان هم بی حرکت بنشینند، روستای اینکلین بهترین مکان برای اقامت است. روستای اینکلین که در نوک شمالی دریاچه تاهو قرار دارد، یک روستای زیباست که کمتر از 10000 نفر جمعیت دارد.
کوه رز (Mount Rose)
فاصله از لاسوگاس: 448mi / حدود هفت ساعت رانندگی
کوه رز که در جنگل ملی Humboldt-Toiyabe بین Reno و دریاچه تاهو قرار دارد، بلندترین کوه شهرستان Washoe در محدوده Carson Range است. اگر اهل پیادهروی هستید،این قله محل مناسبی برای تفریحتان است. مسیر پیادهروی به سمت قلهی این کوه، بسیار زیبا است و با گلهای وحشی و یک آبشار خیرهکننده تزئین شده است.
برخی معتقدند، این قله به نام ژاکوب اس، رز، ساکن اولیه ی آن نامگذاری شده ، ولی برخی دیگر نظرشان این است که کاشف این منطقه، فردی به نام رز هیکمن بوده.در هر صورت، مهم این است که یک جاذبهی طبیعی زیبا به جاذبههای طبیعی نوادا، اضافه شده است.
مونت رز، 3287 متر ارتفاع دارد و از این نظر، در بین قلههای نوادا، رتبه 37 را، دارد.
البته مونت رز، فقط برای پیاده روی نیست.اگر به نجوم و رصد علاقه دارید، یک خبر خوب برای شما داریم: در سال 1905 یکی از اولین رصدخانههای مرتفع آمریکا را دکتر جیمز ادوارد چرچ از دانشگاه نوادا ، در این منطقه تأسیس کرد.
این کوه زیبا و رنگارنگ، در منطقهی طبیعی ملی کوه رز در جنگل ملی Humboldt-Toiyabe واقع شده است. فکر میکنید زیر این کوه پر از گل و زیبایی، چه چیزی هست؟ یک آتشفشان خاموش!! بله، تمام این گلها و زیباییها، روی یک اتشفشان خاموش رشد کردهاند.
مونت رز، از نظر جغرافیایی بین دریاچه تاهو و رنو است و مسیر ایالتی 431 از قله آن و در جنوب شرقی کوه رز عبور می کند.
به دلیل ارتفاع زیادی که این قله دارد، بیشتر نزولات آسمانی آن برف است. منظره ای از کوه رز، رو به شرق، منطقه Truckee Meadows دومین مرکز بزرگ جمعیت در نوادا است.
Fly Geyser
فاصله از وگاس: 512mi / حدود هشت ساعت رانندگی
یکی از جذابترین مناطق دیدنی نوادا فوارههایی به ارتفاع شش فوت و با رنگهایی روشن است که آب جوشان را در ارتفاع پنج فوتی در وسط صحرای نوادا به هوا پرتاب میکنند. این آبفشانها در نوادا یک جاذبه شگفت انگیز تصادفی ساخته دست بشر است که یک جاذبهی بیابانی با رنگهای عجیب و غریب و شکل خارق العاده ایجاد کرده است. دیدن این فوراهها یا بهتر است بگوییم آبفشانها چه برای نواداییها و چه برای آنها که ساکن این ایالت نیستند، میتواند جالب باشد.
این آبفشان در زمینی به مساحت 3800 جریب در شمال نوادا قرار دارد که توسط پروژه Burning Man در سال 2016 خریداری شد. این مکان شگفت انگیز حدود دو ساعت در شمال رینو، در لبهی بیابان سنگهای سیاه نوادا واقع شده است.
اولین آبفشان در این سایت در سال 1916 زمانی که ساکنان به دنبال آب آبیاری بودند و چاهی حفر کردند شروع به شکل گیری کرد. زمانی که مشخص شد آب داخل آن خیلی داغ است و نمیتوانند به سادگی از پس آن بر بیایند، عطای چاه را به لقایش بخشیدند آن را مسدود کردند و به این ترتیب توسعه اولین آبفشان آغاز شد. هر فوران آب داغی که از زیر زمین بیرون می آمد، املاحی با خودش داشت که روی زمین تلنبار شده و رسوب کردند. این رسوبها همان تپه های زیبایی را پدید اوردند که در عکس ها میبینید.
آبفشان اصلی مجموعه هم به طور تصادفی در سال 1964 پس از حفر یک چاه آزمایشی در همان حوالی، توسط یک شرکت انرژی زمین گرمایی پیدا شد. بر اساس گزارش های بعدی روزنامهها، چاه یا بدون درپوش رها شده بود یا درست مسدود نشده بود. چون همچنان آب داغ از سوراخ چاه بیرون میزد و رسوبات کربنات کلسیم موجود درآن، شروع به شکل گیری کردند و هر سال چندین اینچ رشد کردند.
نکاتی برای سفر به آبفشان فلای رانچ
فلای رنچ در زمینی خصوصی واقع شده است و در حال حاضر برای عموم باز نیست، اما اگر میخواهید از نزدیک از فلای آبفشان دیدن کنید، فلای رنچ با شراکت Friends of Nevada Black Rock High Rock تورهای سه ساعته برگذار میکند. تورهای راهنما در فلای رنچ، طبیعتگردی بخش بزرگی از این ملک از جمله آبفشان فلای و چشمه های آب گرم را به شما نشان میدهند.
وقتی به اندازه ی کافی آبفشان را دیدید، حتماً در کلوپ کانتری برونو در گرلاخ توقف کنید. کلوپ کانتری برونو راویولی های خوشمزه ای سرو می کند که ارزش امتحان کردن را دارد.
اگر تا به حال این مسیر را نرفتهاید حتما مواظب تودههای بزرگ بخاری که از آبفشان ها ، می آیند باشید و با احتیاط رانندگی کنید.